“Tenslotte is een dictator simpelweg een kunstenaar die zijn zelfingenomenheid volledig in praktijk kan brengen. Het is eenvoudigweg een kwestie van esthetiek, of hij nu eindigt als Baudelaire of Bolintineanu, Louis XVI of Nicolae Ceausescu.” (AU) 

“Serge Daney zei ooit dat de geboorte van Cinema – meer dan een eeuw geleden – een tijd inluidde waarin elke historische gebeurtenis ook bestaat op film en kan worden ingezet als een getuigenis (eerst zonder, dan met geluid). In deze adembenemende Autobiografie van Nicolae Ceausescu gaat Andrei Ujica een stapje verder en stelt dat het leven van een historische figuur die tijdens zijn leven afdoende is gefilmd, gereconstrueerd kan worden door reeds bestaande beelden samen te brengen. In andere woorden: we kunnen een ‘fictiefilm’ maken met echte personages – een soort van Truman Show waarin Truman niet het personage van Jim Carrey zou zijn, maar de Amerikaanse president met dezelfde naam. De Autobiografie, het laatste deel van een trilogie, na Videograms of a Revolution en Out of the Present, is geen ‘documentaire’, laat staan een ‘docudrama’, maar een ware ‘fictiefilm’, met echte, historische personages. Ujica heeft zelf niks gefilmd, want alles was reeds vooraf geregistreerd; hij heeft simpelweg het archiefmateriaal met Ceausescu samengemonteerd en daarmee zijn historisch avontuur gereconstrueerd – een avontuur dat, omdat het over een staatshoofd gaat, het lot van de staat heeft gevormd.” (Alex Leo Serban)