Bless Their Little Hearts

2 April, 2015 - 20:00
Paddenhoek

 

 

Gevolgd door een DISSENT! talk met Billy Woodberry.

 

L.A. Rebellion: Creating a New Black Cinema is a project by UCLA Film & Television Archive developed as part of Pacific Standard Time: Art in L.A. 1945-1980. The original series took place at UCLA Film & Television Archive in October – December 2011, curated by Allyson Nadia Field, Jan-Christopher Horak, Shannon Kelley and Jacqueline Stewart.

The Courtisane Festival will present a modest selection of over 50 representative works, many of them in new prints and restorations. A complete overview of the program can be found on www.cinema.ucla.edu/la-rebellion. In collaboration with Tate Modern & UCLA Film & Television Archive.

Special thanks to George Clark, Steven Hill and Todd Wiener, without whom this program would not have been possible.

 

 

preservation print courtesy of the UCLA Film & Television Archive

Bless Their Little Hearts

Billy Woodberry
,
US
,
1984
,
35mm
,
b&w
,
84'

Deze film van Billy Woodberry behandelt de verwoestende effecten van het werkgelegenheidstekort op een familie in Los Angeles die ook al centraal stond in Killer of Sheep (1977) en getuigt van de verdere ravage die is aangericht in de weinige jaren sinds deze laatste film. Nate Hardman en Kaycee Moore leveren hartverscheurende acteerprestaties als koppel waarvan de familie wordt uiteengereten door gebeurtenissen waar ze geen controle over hebben. Als er toch nog verlossing mogelijk is, dan is het wel doorheen de gevoelige weergave van het alledaagse leven dat ondanks alles standhoudt. In 1978, wanneer de productie van Bless Their Little Hearts werd opgestart, was Burnett op vierendertigjarige leeftijd reeds een oude rot in het vak en een mentor voor velen binnen de UCLA filmwereld en hij was het die Woodberry aanmoedigde om een langspeelfilm te maken. Burnett bood de nieuwkomer een verbazingwekkend grondig origineel scenario van 70 pagina’s aan en nam ook het camerawerk van de film voor zijn rekening – een veelzeggend gebaar van vertrouwen. Bovendien bracht hij Woodberry ook in contact met zijn cast bestaande uit vrienden en familie, waarvan velen hadden meegespeeld in Killer of Sheep, wat de connecties tussen beide films nog versterkte. Vervolgens hield hij zich afzijdig om Woodberry de kans te geven het materiaal te bewerken en de film te regisseren en monteren. Zoals Woodberry later zei, “Hij zag met opzet af van het aanreiken van oplossingen”. Zo leverde de regisseur een briljante eerste film af, een gemeenschappelijk werk dat de visies van Woodberry, Burnett en hun voortreffelijke cast verenigt. (Ross Lipman)