Een portret van de Atheense wijk Exarchia tijdens de antibezuinigingsprotesten in het najaar van 2011. Een wijk propvol straatkatten en scooters, flikken en Molotov cocktails, eeuwenoude mythes en hedendaagse ruïnes; waar vuisten oprijzen zoals voorheen de zuilen van het Pantheon. Dit is een film van oppervlakken - de marmeren straatstenen beklad met graffiti en de gevels beplakt met pamfletten, die met de hand ontwikkeld werd in rood, groen en blauw.

In Griekenland is recent een verbod uitgevaardigd tegen reclameborden op publieke plaatsen. Het resultaat hiervan is dat doorheen het land honderden van die reclameborden geen boodschappen meer bevatten. Al zou je kunnen zeggen dat net het ontbreken daarvan, heel veel zegt over de huidige staat waar Griekenland zich in bevind.

Sint-Petersburg, wiens historisch centrum als werelderfgoed is erkend door Unesco, overleefde 900 dagen belegering door Nazi Duitsland. Heden ten dage is de stad opnieuw bedreigd, de nieuwe Russische kapitalisten hebben meer dan tweehonderd historische panden in het centrum gesloopt. Afterword to the Pamphlet of 1942 volgt de gedachtengang van het gelijknamig artikel van Dmitry Likhachev en trekt parallellen tussen de belegering van Leningrad en de verdediging van historisch centra in heel Rusland. 

Rhinoceros portretteert de fascinerende figuur Allesandro de’ Medici op het moment dat hij de bevolking van Firenze gepassioneerd oproept om de straat in te trekken en te protesteren. Gefilmd in zwart-wit video van een bedenkelijke kwaliteit, doet de film denken aan een televisieuitzending in de laatste dagen van Moe'ammar al-Khaddafi. Deze korte film is een voorstudie van de opkomende langspeelfilm van Everson, waarin hij de parallelle werelden van politiek en performance onderzoekt in het het het Italië van de zestiende eeuw en Hollywood van de twintigste eeuw … aan de hand van de’ Medici en de actrice Gail Fisher.