“In ons installatiewerk gebruiken we geprojecteerd licht om ruimte en tijd te articuleren. Filmprojectoren en celluloid vormen het basismateriaal van onze constructies van licht en schaduw – de elementaire kwaliteiten van cinema. Deze zaken zijn ingebed in een geschiedenis van kijken in het duister van de cinemazaal. Het weghalen uit die duisternis impliceert dat deze geschiedenis wordt ondergedompeld en in zekere zin wordt belicht en blootgesteld. Alsof er licht overvloeit in de verschuiving van film van zijn obscure thuishaven in afgesloten kamers (camera obscura) naar de vreemde openheid en bevreemdende belichting van de installatieruimte. We verkennen de verschuiving, bestuderen de verplaatsing, herdenken de lichtmechanismes van een bijzondere vervreemding van het medium. De kunst van cinema, jazeker. Maar ook: kunst als cinema in wording. Dat is wat ons aantrekt.” (Gibson/Recoder)