West Indies (ou les nègres marrons de la liberté)

6 April, 2014 - 12:30
PADDENHOEK

“For too long a time, African cinema has been conceived as a poor cinema, a cinema of approximations where techniques did not match ideas ... Militant cinema can thus be beautiful and rich ... indeed, West Indies ... is no more a West indian film than an African film. It is a film which summons all the people whose past is made out of oppressions, whose present is made out of aborted promises and whose future is left to be conquered.” (Med Hondo)

West Indies (ou les nègres marrons de la liberté)

Med Hondo
,
DZ, MR
,
1979
,
35mm
,
113'

Een musical die de geschiedenis van Frans-West-Indië traceert doorheen meerdere eeuwen van Franse verdrukking. “West Indies van Med hondo is een revolutionaire musical in beide betekenissen van het woord. Deze grappige, vernietigende productie tekent een verontwaardigd portret van de geschiedenis in Frans-West-Indië, met een vindingrijke enscenering en een vloeiende visuele stijl. Het enige decor van de film is een gigantisch slavenschip (gebouwd in een verlaten Citroënfabriek in Parijs). Mobiel camerawerk en veel verhaalsprongen nemen de acteurs op sleeptouw langs allerlei vignetten over Franse kolonialisten die West-Indië bezetten, inboorlingen uit de Caraïben die naar Parijs gelokt worden, de manier waarop de eerste nederzettingen op de eilanden belandden, en nog veel meer. Materie die makkelijk aanleiding zou kunnen geven tot arrogante ironie, maar Hondo blijft erg lichtvoetig. Hij stuurt de film langs een lange reeks doordacht aaneengekoppelde tableaus, die uitmonden in een haast vrolijke oproep om de wapens op te nemen.” (Janet Maslin)