Who Needs a Heart, een parabel over politieke bewustwording en subjectieve transformatie, blijft de meest controversiële film van BAFC. De film, die lijkt op een gesofisticeerde historische home movie, of een document over het leven in de marge in Londen tussen 1965 en 1975, onderzoekt de vergeten geschiedenis van de Britse Black Power doorheen de fictieve levens van een vriendengroep. Ze raken verwikkeld bij de metamorfoses van de centrale figuur van de beweging, Michael Abdul Malik aka Michael X, antiheld van de tegencultuur, activist en charismatische sociale bandiet. Who Needs a Heart is een film waarin nauwelijks gesproken wordt, de soundtrack door Eric Dolphy, Ornette Coleman, The Art Ensemble of Chicago, Albert Ayler, Anthony Braxton, John Coltrane en de rituele muziek van The Llamas and Tibetan Monks of the Four Great Orders onderzoekt de expressieve mogelijkheden van muziek om het kader te scheppen voor bewegende beelden. Of zoals John Akomfrah verklaarde: “We waren er van overtuigd dat klank zelf beschikte over een blik, een manier om een kijken te construeren, en ik denk dat Who Needs A Heart wellicht de beste manier is die we dusver hebben gevonden om die thesis te staven.”