13: Diego Marcon, Anja Dornieden & Juan David Gonzalez Monroy, Camille Henrot
In the presence of Anja Dornieden & Juan David Gonzalez Monroy.
Courtisane is een platform voor film en audiovisuele kunsten. In de vorm van een jaarlijks festival, filmvertoningen, gesprekken en publicaties onderzoeken we de relaties tussen beeld en wereld, esthetiek en politiek, experiment en engagement.
Courtisane is a platform for film and audiovisual arts. Through a yearly festival, film screenings, talks and publications, we research the relations between image and world, aesthetics and politics, experiment and engagement.
In the presence of Anja Dornieden & Juan David Gonzalez Monroy.
Met staccato flitsen verlicht Macron spookachtige figuren in de donkere ruimtes van Giuseppe Terragni’s Casa del Fascio in Como – beelden die resoneren met de geladen politieke geschiedenis van het gebouw. Hij gebruikt contrasterende technologieën – 35mm en CGI animaties – en vertegenwoordigt twee tegengestelde attitudes in film: structurele cinema en horror. De rigide vormelijke structuur van de film wordt ondermijnd door de verontrustende acties van de protagonisten: een man springt van een balkon, de angstige blik van een kind in de lens.
“Al dit materiaal werd gevonden. Van wat we er uit kunnen opmaken, is het een soort van psychologische test. Een koppel, ogenschijnlijk dilettanten, creëerden de test. Hun namen zijn niet bekend, alleen hun initialen: B en K. In een doos vonden we twee filmblikken en een map. In filmblik A zat een rol 16mm beeld negatief. In filmblik B zat een rol 16 mm geluid negatief. In de map zat een getypte tekst. Onder de titel, Comfort Station, staat aangegeven dat het een transcriptie van geluidsopname is. De originele opname – als zo’n opname bestaat – zat niet in de doos. In een hoes vastgeplakt tegen de binnenkant van filmblik A, zat nog een tekst, die een korte beschrijving van de test lijkt.” (AD & JDGM)
Camille Henrot’s Saturday verdiept zich in wat de filosoof Ernst Bloch “het principe van hoop” noemde en die structuur geeft aan ons streven naar onmiddellijke, persoonlijke utopieën en radicale verandering. De film bestudeert de Kerkgenootschap der Zevende-dags Adventisten (ZDA), een evangelische, millennialistische Christelijke gemeenschap die de Sabbat viert en dooprituelen uitoefent op zaterdag. Hoofdzakelijk gefilmd in 3D, combineert de film opnames van in de ZDA kerken met beelden van medische testen en nieuwsuitzendingen; samen dompelen ze ons onder in een parallelle wereld van geloof en hoop in een beter leven.