Azoulay / Hawal / Khleifi

15 December, 2014 - 19:00
Galeries, Brussels
screening

Een programma samengesteld door Ariella Azoulay, als een "prelude" op haar bezoek op 18 december.

2 films, geselecteerd door Ariella Azoulay, over de impact van de gebeurtenissen uit 1948 op de levens van de Palestijnse en Joodse bevolking. Ze documenteren iets dat voorbij het lijden van de slachtoffers en de glorie van de overwinnaars gaat. De films laten ons getuige zijn van verschillende Joods-Palestijnse samenlevingsvormen waaraan 1948 een einde maakte. Mis het andere programma en het gesprek met Azoulay niet op 18 december in Galeries. Deze screenings vormen een onderdeel van een grotere reeks (1948 – Once Upon a Palestine) die Azoulay cureerde voor het Middle East Studies programma aan Brown University.

 

In samenwerking met KU Leuven / Leuven University Press, Galeries & Aleppo.

Return to Haifa

Kasem Hawal
,
PS
,
1982
,
84'

Kasem Hawals bewerking van de Ghassan Kanafani novellé “Return to Haifa” is een zeldzaam gezien juweel. Kanafani’s symbolisch meesterwerk vertelt het verhaal van Safia en Saeed. Ze worden gedwongen om hun 5 maanden-oude zoon Khaldoun te verlaten in de stad Haifa wanneer ze er worden verdreven in april 1948. Twintig jaar later, ondanks de oorlog van 1967 en de Israëlische corruptie in de Westelijke Jordaan en de Gazastrook, kan het koppel naar Haifa reizen. Ze ontdekken dat Khaldoun, nu Dov, geadopteerd is door Joodse immigranten die in 1948 zijn aangekomen. Ondertussen is hij 20 en pas aangeworven in het Israëlische leger. Het verhaal blijft trouw aan Kanafani’s stijl en opzet. Er worden onmogelijke en moeilijke vragen opgeworpen. Wie is de echte moeder? Wie is de echte vader? Wat is een thuisland, en van wie is het? En tenslotte wat is de weg om terug te keren naar Haifa?

Ma'loul Celebrates Its Destruction

Michel Khleifi
,
BE, PS
,
1984
,
video
,
colour
,
30'

Gedurende een lange tijd werd het de oorspronkelijke inwoners van Ma’aloul, een dorpje in Galilea dat verwoest werd door Israël na de oorlog in 1948, slechts één keer per jaar toegestaan om hun oude dorp te bezoeken, op de Israëlische Onafhankelijkheidsdag. De film volgt hen op die dag en onthult een wereld vol pijnlijke herinneringen en het vaste voornemen van de dorpsbewoners om vast te houden aan hun voorvaderlijke grond. Dorpsouderen halen herinneringen op aan hun levenswijzes en eigendommen van weleer terwijl jongeren zich haasten om hun verboden erfgoed te savoureren. Tussen deze scènes door zien we een leraar in een Palestijnse klas zijn leerlingen de geschiedenis van Palestina, de Holocaust en het ontstaan van Israël uitleggen.