Der Angriff der Gegenwart auf die übrige Zeit

19 December, 2018 - 20:00
STUK, Leuven

Alexander Kluge is een Duits schrijver van non-fictie en fictie en een toonaangevend filmmaker en publiek intellectueel. Hij zette zijn eerste stappen in de filmwereld als medewerker van Fritz Lang en groeide vervolgens uit tot één van de meest prominente vertegenwoordigers van de Nieuwe Duitse Cinema in de jaren ’60. Samen met Rainer Werner Fassbinder, Edgar Reitz en Volker Schlöndorff maakte hij in 1978 Deutschland im Herbst, over de terreuraanslagen tijdens de jaren ‘70. Vanaf de jaren ’80 ging Kluge werk voor televisie maken, gaande van documentaires over onder meer de Duitse geschiedenis en interviews met wetenschappers, auteurs en filosofen, tot experimentele persiflages van historische figuren als Adolf Hitler. Tot meer recent werk van Kluge behoren video-installaties voor een museale context.  

Het film- en videowerk van Kluge wordt gemotiveerd vanuit het verlangen naar een alternatieve publieke ruimte waarin ook het bestaan van de werkende mens zichtbaar wordt gemaakt. Een rode draad in zowel zijn theoretische reflecties als zijn film-en videowerk is de gedachte dat “de mens in wezen niet geïnteresseerd is in realiteit” en dat net de creatie van fictie en “tegengeschiedenissen” een ultieme vorm van politiek verzet inhoudt.  

Tijdens de avond in STUK wordt Kluges werk geïntroduceerd door Stéphane Symons en Bart Philipsen, gevolgd door een screening van Der Angriff der Gegenwart auf die übrige Zeit.     German spoken, English subtitles

 

In samenwerking met Goethe-Institut.

De vertoning wordt door STUK en Courtisane georganiseerd, i.s.m het Lieven Gevaert Centre, het Hoger Instituut voor Wijsbegeerte (KU Leuven) en de Onderzoeksgroep Duitse Literatuur, Faculteit Letteren (KU Leuven).

Der Angriff der Gegenwart auf die übrige Zeit

Alexander Kluge
,
DE
,
1985
,
16mm
,
106'

“De films van Alexander Kluge omvatten enkele van de meest uitdagende en originele werken van de Nieuwe Duitse Cinema. Hij staat bekend voor zijn gebruik van complexe narratieve structuren die op een vernieuwende manier uiteenlopende elementen samenbrengen. In Der Angriff der Gegenwart auf die übrige Zeit (De Stormloop van het Heden op de rest van de Tijd) vervolgt Kluge zijn studie van geschiedenis, cultuur en cinema die hij beschouwt op het einde van de twintigste eeuw. Openend met een productie van Verdi's Tosca, creëert hij een contrast tussen de aanpak van morele en esthetische kwesties in de negentiende eeuw en hun plaats binnen de cinema. De juxtapositie van verschillende verhalen vormt een filmisch essay, een montage van ideeën en reflecties op een heden die een invloed heeft op onze perceptie van zowel het verleden als de toekomst. De kern van de film, die mogelijks dient als een metafoor voor cinema, is het verhaal van een filmmaker die blind wordt. Hij blijft echter werken met zijn hoofd vol beelden, in een poging om te creëeren wat hij niet kan zien.” (Kathy Geritz)  

 

“We speak about the opera of the 19th century; it is considered the summit of dramatic art. In the film Die Mach der Gefühle (The Power of Emotion), opera was likened to a "power plant of emotions." The film Carmen by Carlos Saura has shown that such older forms of dramatic art tap certain currents in spectators; this is something we did not know before. Bound up with our own century is another "power plant of emotions" - the cinema. Presumably, in the next century, beginning sixteen years from now, we will call it the cinema of the 20th century. This art form is ninety years old - a love affair of the century. The cinema consists of screening rooms, movie palaces, theaters on the front-lines, as well as many other gathering places, wherever films are shown for money. It also consists of a series of fascinating technical inventions which, though very elementary compared with the capabilities of electronics, all have to do with with the construction of a time machine. This cinema tells stories and it has produced artistic figures [Kunstfiguren] and idols. Obviously, this medium intrigues me. The present film project deals
(1) with elements of cinema; 
(2) with the illusion of the city; 
(3) with people acting in the city who have all kinds of things moving through their heads: personal experiences, notions about cinema, the reality of the city. 

The stylistic link, and simultaneously the basis for a certain comic dimension corresponding to the seriousness of the situation, is the category of time. Cinematic time, the "condensed dramatic time of cities," a lifetime - wrestling with time obviously occupies the course of our lives.”

Alexander Kluge, Der Angriff der Gegenwart auf die übrige Zeit (Frankfurt am Main: Syndikat Autoren und Verlagsgesellschaft, 1985)