“De kleine Marie trekt zich terug in haar kleine-meisjesmysterie – in haar boek, in muziek, in dans – en weigert zo de sporen te dragen van wat ze meemaakt... Om dit verhaal van de kleine Marie te filmen op het moment waarop haar ouders scheiden, besloot Anne-Marie Miéville om Marie te observeren. Ze identificeert zich niet met haar, maar registreert eenvoudigweg hoe Marie deze eerste ingrijpende levenservaring doorstaat, of liever: hoe deze gebeurtenis haar doordringt... De film bereikt een niveau van scherpe, pure emotie en toont een nieuwe waarheid over het einde van de kindertijd.” (Alain Bergala)

French spoken

Na Passion draaide Godard Prénom Carmen, om zich daarna aan een nieuw project te wagen: het actualiseren van de Heilige Schrift, door de annunciatie en het mysterie van de incarnatie te transponeren naar de wereld van vandaag.

“Zoals het dagelijks brood dagelijks de mond nadert, zo zou de film de kern van het dagelijks leven van de kijker moeten benaderen: liefde geven, leven schenken, het leven leven, een kind maken. Want dat representeert Maria: ze is een beeld... Zij is een maagdelijk beeld. Geen sporen. Geen afdrukken. Maagd zijn, dat betekent beschikbaar zijn, vrij zijn. De menselijke densiteit van elk paar vind je terug in het verhaal van het paar dat Jozef en Maria vormen.” (JLG)

French spoken