Mudar de Vida is de tweede en mogelijkerwijs meest belangrijke film van Paulo Rocha, een van de spilfiguren van de Novo Cinema. De film is een direct antwoord op Oliveira’s O Acto da Primavera (en indirect op Varda’s La Pointe Courte) en een belangrijke wegbereider voor de radicale door documentaire vormen beïnvloedde fictie van António Reis en Margarida Cordeiro en, veel later, het werk van Pedro Costa. Geboeid door het afgelegen Portugese vissersdorp Furadouro, besliste Rocha om geen traditionele documentaire te maken, maar om de bijzonderheden van de mensen en de plaats via fictie te laten spreken en een melancholisch verhaal te vervaardigen over de terugkeer van een soldaat naar een veranderende wereld. Geïnspireerd door de ervaringen die hij opdeed tijdens het draaien van Oliveira’s O Acto da Primavera 'cast' hij de lokale dorpsbewoners als henzelf en plaatst hen naast ervaren acteurs zoals de grote Isabel Ruth, die later meermaals zal werken met Oliveira en een iconische verschijning zal zijn in Costa’s Ossos (1997). De poëzie van de lokale spreektaal wordt gevat in de door Reis geschreven dialogen die Rocha via Oliveira had leren kennen. Ondanks de gestaag groeiende kritische waardering die volgde op het uitbrengen van Mudar de Vida – en dit in weerwil van de controversiële afbeelding van een gedesillusioneerde veteraan uit de oorlog in Angola – stopte Rocha met het maken van films tot in de jaren 1980.  (Harvard Film Archive)