Het in krachtig zwart-wit gefilmde Nuit obscure - Au revoir ici, n’importe où van Sylvain George is het tweede deel van een drieluik dat de havenstad Melilla in beeld brengt. Deze Spaanse enclave in Marokko vormt een grensgebied tussen Afrika en Europa, waar veel illegale immigratie voorkomt. Deze documentaire over een groep tieners die de grens naar het Europese continent proberen over te steken, staat stil bij de tegenstrijdigheden en contrasten die het leven beheersen van degenen die in de onzekerheid van het immigratiebeleid verkeren. Georges benadering is zowel lyrisch als politiek — met bijzondere aandacht voor lichamen, architecturen en hun uiteenlopende verhoudingen.

Ontmoedigd door het gebrek aan mogelijkheden in hun thuisland, zetten Malik en zijn metgezellen liever hun leven op het spel dan in een plek zonder toekomst te leven. In reeksen van scenes volgen we hun figuren als gesculpteerd in het licht van de stad. Ze verstoppen gebruiksvoorwerpen en dekens in rioleringen, worden high, koken, rakelen verhalen op over hun gevechten met de politie, slapen op steen en beton. Brandend, wild en ongetemd: dit groepje buitenstaanders herschrijft de eigen status door zich op speelse wijze de stad toe te eigenen die hen uitspuwt — een stad die alsmaar verder wordt gemilitariseerd, versterkt, bewaakt en met prikkeldraad omringd. (Cristina Álvarez López)