Selection 4: Ane Hjort Guttu, James N. Kienitz Wilkins, Ann Oren, Diego Marcon
In the presence of Diego Marcon
Courtisane is een platform voor film en audiovisuele kunsten. In de vorm van een jaarlijks festival, filmvertoningen, gesprekken en publicaties onderzoeken we de relaties tussen beeld en wereld, esthetiek en politiek, experiment en engagement.
Courtisane is a platform for film and audiovisual arts. Through a yearly festival, film screenings, talks and publications, we research the relations between image and world, aesthetics and politics, experiment and engagement.
In the presence of Diego Marcon
Manifesto toont een portret van een activistisch ‘paard van Troje’ dat zich voortbeweegt binnen de contouren van een kunstacademie in Oslo, Noorwegen. Ane Hjort Guttu gebruikt haar ervaring als docente om een scherp, accuraat beeld te schetsen van het leven in zo'n instituut. Hoewel ‘tongue in cheek’ van toon levert de film een bijtende kritiek op het groeiend verlangen van besturen om onderwijsinstellingen meer ‘efficiënt’, gestandaardiseerd en bijgevolg onder hun controle te krijgen.
Norwegian spoken, English subtitles
We kunnen gerust stellen dat zo goed als niemand de afgelopen tijd hun beste jaar ooit beleefde. James N. Kienitz scant met zijn 16mm camera door de pagina’s van Richard Scarry’s klassieke kinderboek Best Busy Year Ever. Op de tonen van Claude Debussy’s Petite Suite, beschrijft hij met zijn bezwerende stem ongefilterd elke activiteit die hij maar kan waarnemen, schijnbaar verlangend naar een terugkeer naar het zogenaamde ‘normaal’.
English spoken, no subtitles
Een bruiteur maakt geluiden voor een film waarin een paard in dressuur de hoofdrol speelt en verliest zich gaandeweg in de imitatie. Naarmate de bruiteur, gespeeld door de genderfluïde performer Simon(e) Jaikiriuma Paetau, transformeert in een non-binaire centaurus, reflecteert de film op de grenzen tussen mens en dier alsook op fictieve genderpatronen en hoe deze te overstijgen. Passage knipoogt eveneens naar de pre-filmische experimenten van Eadweard Muybridge met paarden.
Een tsjirpende vogel als brenger van slechte tijdingen. Geschoten op 35mm en gemanipuleerd met CGI animaties toont The Parents Room een kerngezin op een allergruwelijkst moment. Elk lid beschrijft de schrijnende gebeurtenis vanuit hun perspectief. Een macabere operette die een nieuw hoofdstuk aansnijdt in het veelzijdige oeuvre van Diego Marcon, met een ijzingwekkende maar ook betoverende compositie die u nog lang na het verlaten van de zaal zal achtervolgen.
English spoken, no subtitles