The Works and Days (of Tayoko Shiojiri in the Shiotani Basin)

C.W. Winter & Anders Edström
,
US, JP, SE
,
2020
,
HD
,
480'

The Works and Days (of Tayoko Shiojiri in the Shiotani Basin) - trailer

“De eerste regel in de landbouw is dat je nooit hoopt op een gemakkelijke weg. Het land vereist je inspanning.” The Works and Days (of Tayoko Shiojiri in the Shiotani Basin), de tweede langspeelfilm van C.W. Winter & Anders Edström, is een acht uur durende fictie die werd gedraaid in zevenentwintig weken over een periode van veertien maanden in een dorpje met zevenenveertig inwoners in de bergen van de prefectuur Kyoto in Japan. De film biedt een geografische blik op het werk en het niet-werk van een landbouwer. Een beschrijving, over vijf seizoenen heen, van een familie, een terrein, een klankruimte en de vervliegende tijd. Een Georgica in vijf boeken. Een film die, gedurende een dag, als het ware kan bewoond worden.  

 

"Jacques Rivette once wrote that a good film begins with something being wrong. In The Works and Days there is something wrong in almost every shot, something that makes us look more closely, more attentively, until we realize that it’s not the shot that is wrong but the way we normally look at things. Those images do not want anything from us; they ask everything of us…In daily life, humanity has quite successfully and tragically domesticated the thickness of things, nature, and people. Cinema was quick to follow in this domestication. It’s a small miracle to discover a film that resists these modes of confined representation and reminds us of the roughness of things, their independence and inherent beauty: the dim light touching a somber window, the reflections of bodies in the water at dusk, the smell of tomatoes brought as gifts, a concert of frogs, a tired body leaning on a wall, a shadow moving behind a screen, a drunk story long forgotten and, always, the wind, the wind in the trees. The Works and Days proposes a way of perceiving that dares to become a way of living (and the other way round). To my mind, that is the most any film can be expected to do." (Patrick Holzapfel /Jugend Ohne film)