Haile Gerima maakte Bush Mama als afstudeerfilm aan de UCLA nadat hij had gezien hoe in Chicago tijdens de winter een zwarte vrouw haar huis werd uitgezet. Gerima vermengt narratieve fictie, documentaire, surrealisme en politiek modernisme in zijn vastberaden verhaal over een zwangere, van de bijstand levende vrouw in Watts. Met als hoofdrolspeelster de fantastische Barbara O. Jones als Dorothy, biedt Bush Mama een meedogenloze en krachtig ontroerende inkijk in de realiteit van grootstedelijke armoede en het systematische ontnemen van rechten van de Afro-Amerikaanse bevolking. De film onderzoekt de machtsuitoefening waar Dorothy mee te maken krijgt in haar dagelijkse omgang met het bijstandsbureau en de maatschappelijk werkers, in haar onderwerping aan de tirannieke kakofonie van het staatsterrorisme gericht op mensen die in armoede leven. De opsluiting van haar partner T.C. (Johnny Weathers) en de wil om haar dochter en ongeboren kind te beschermen stimuleren bij Dorothy een ideologische transformatie van apathie en passiviteit tot actie en een opkomen voor haarzelf. De kroniek van Dorothy’s ontwakend politieke bewustzijn en het omarmen van haar eigenwaarde is opbeurend, terwijl Gerima in Bush Mama eveneens een doordringende kritiek levert op de surveillance state en een ongecontroleerd politieapparaat. De film begint trouwens ook met beeldmateriaal van de LAPD [Los Angeles Police Department] die Gerima en zijn filmploeg lastigvalt tijdens het filmen. (Allyson Nadia Field)