L.A. Rebellion

What’s in a name? ‘L.A. Rebellion’ is eerst en vooral een handige en aanlokkelijke benaming voor een fenomeen dat te belangrijk en te heterogeen is geweest om in één naam gevat te worden. Desondanks zijn er een aantal simpele feiten op te noemen: in een bepaalde periode en op een bepaalde plaats in de Amerikaanse filmgeschiedenis produceerde een aantal Afro-Amerikaanse filmmakers een rijk en uitdagend oeuvre wars van enige invloed uit de entertainmentindustrie. Tijdens deze periode en op deze plaats, resonerend met de bezieling van de burgerrechtenbeweging en met de herinneringen aan voorbije en toekomstige revoltes, wijdden deze filmmakers – waarvan de meesten gestudeerd hebben aan de UCLA (University of California, Los Angeles) in de periode van de late jaren 1960 tot de late jaren 1980 – zich aan de voorstelling van de levens van zwarte gemeenschappen in de Verenigde Staten en over de hele wereld.

Maar kunnen we wel spreken van een enkele ‘beweging’? Is het woord ‘rebellie’ wel op zijn plaats hier? En wat met de notie van een ‘zwarte cinema’? Zijn dit de juiste vragen? Misschien moeten we eerder deze vraag stellen: wat kunnen wij vandaag doen met deze films, in deze eigenaardige periode, op deze specifieke plaats? Als deze films zo sterk met ons resoneren, dan is het misschien omdat ze weigeren te worden opgesloten in een opgelegd schema en liever naast de platgetreden paden treden. Misschien is het omdat ze niet pretenderen om verborgen geheimen aan de oppervlakte te brengen, maar eerder voelbaar maken wat te dichtbij is om te zien: het innerlijke getto van emotionele verwoesting, verstikking, verwarring, desoriëntatie. Misschien is het omdat ze integer omgaan met een gevoel van versplintering zonder dat ze een remedie tot herstel propageren, omdat ze veerkracht en waardigheid vinden in een gevoel dat ons allen bindt, namelijk kwetsbaarheid. En misschien is het op die manier dat deze films, in al hun diversiteit en rijkdom, weerklank vinden in een ander gevoel dat sinds lang als onbruikbaar werd bestempeld, maar dat de laatste jaren een nieuw gevoel van collectief engagement en collectieve verbeelding heeft aangewakkerd: verontwaardiging.

 

L.A. Rebellion: Creating a New Black Cinema is a project by UCLA Film & Television Archive developed as part of Pacific Standard Time: Art in L.A. 1945-1980. The original series took place at UCLA Film & Television Archive in October – December 2011, curated by Allyson Nadia Field, Jan-Christopher Horak, Shannon Kelley and Jacqueline Stewart.

The Courtisane Festival will present a modest selection of over 50 representative works, many of them in new prints and restorations. A complete overview of the program can be found on www.cinema.ucla.edu/la-rebellion. In collaboration with Tate Modern & UCLA Film & Television Archive.

Special thanks to George Clark, Steven Hill and Todd Wiener, without whom this program would not have been possible.

In the framework of the research project “Figures of Dissent” (KASK/Hogent).