Eddy Warmack, een Afro-Amerikaanse jazzmuzikant, heeft zijn straf uitgezeten voor de moord op een blanke gangster en wordt uit de gevangenis vrijgelaten. Hij is niet van plan om voor de criminelen die de muziekindustrie (inclusief clubs en opnamestudio’s) in handen hebben te spelen en gaat op zoek naar zijn mentor en grootvader, de legendarische jazzmuzikant Poppa Harris. Deze film van Larry Clark poneert dat jazz één van de meest pure expressies van de Afro-Amerikaanse cultuur is. Jazz, gekaapt door een blanke cultuur die uit winstbejag jazzmuzikanten op een brutale manier exploiteert, vertegenwoordigt de strijd van vele generaties zwarten sinds de tijden van slavernij. Na de begincredits als eerbetoon aan de jazz en zijn muzikanten toont de film herhaaldelijk verschillende improviserende jazzmuzikanten en flashbacks van Poppa die Warmack saxofoon leert spelen. Poppa’s Afrikanisme, de spirituele kern van Passing Through, brengt de zwarte Amerikaanse jazz en bevrijdingsbewegingen uit Afrika en Noord-Amerika samen. De eindsequentie van de film verenigt shots van Afrikaanse leiders met een close-up van Poppa’s oog en close-ups van aarde in zwarte handen: een beeld dat jazz, Afrika en de aarde semantisch en mystiek met elkaar verbindt. (Jan-Christopher Horak)